-Çalışkanlığın göstergesi değildir çünkü her iyi karne başarı getirmeyebilir.
-Tembelliğin göstergesi değildir çünkü her zayıf nota çalışmamak sebep olmayabilir.
-Örnek davranışların göstergesi değildir çünkü tüm davranışlar notlarla ölçülemeyebilir.
-Öğretmenlerin, öğrencisine verdiği değerin ölçütü değildir çünkü öğretmenler nota değil gelişime odaklı olmalıdır.
-Ailelerin sevgisinin değeri değildir tüm aileler evlatlarını KOŞULSUZ sevmelidir.
-Çocuklara kızgınlığın sebebi değildir çünkü başarısızlık tek başına onlara mal edilmemelidir.
-Karneler nihai sonuç değildir çünkü uzun soluklu gelişim sürecinde bir ara basamaktan ibaret görülmelidir.
Bu gözle bakıldığında;
Karnelerdeki notların değil, çocukların gelişim süreçlerinin dikkate alınması gerektiği aşikârdır.
Açılan algıları, ilerleyen analitik zekâları, pekişen sorumluluk duyguları notlarının ötesine geçmelidir çocukların.
Evet, kitap dilinde geçmeli muhakkak,
Ancak yaşam dilinde vücut bulamıyor bu cümle nedense!
Karne notları ölçüsünde çocuğuna değer veren binlerce aile…
Ve hatta notlar karşılığında sevgisini sunan aileler.
Not ticaretinin girdiği ailelerde not karşılığında rüşvet alan çocuklar…
Karne günü;
Başarısız çocukların mutsuz olması; olması gerekendir bizlere göre!
Çünkü,
Yemişler, giymişler, gezmişler ve karşılığını ödeyememişler,
Şimdi mahcubiyet ve üzülme vakti,
Başarısızlıkla kabaran hesabın duygularla ödenme zamanı!
Ancak;
Başarılı çocukların mutlu olmasını beklerken;
Başarının mutluluk getirmediğine,
Bilakis mutluluğun yerini aile baskısının aldığına da şahit oluyoruz.
Not uğruna, çocuklarının çocukluğunu öldüren aileler, vazgeçemiyor bu not sevdalarından.
Komşunun çocuğuyla kıyaslamaları;
Şimdi ne der akrabalar? hikayelerini anlat anlat bitiremiyor bazı aileler…
Kocaman sarılmalardan, sımsıcak öpücüklerden mahrum kalacak “karnesi kötü” çocuklar,
Sevgisizlik cezasına çarptırılacak minik yürekler…
Merak ediyorum!
Karne günü,
Acaba kaç aile, çocuğunun notlarını sormaksızın;
-“Seni tebrik ediyorum, çocuğum olduğun için seninle gurur duyuyorum ve artık dinlenme zamanı”
diyerek çocuğuna sarılacak öncelikle,
Karneye bakmaksızın sevgisini sunacak gönülden…
Hadi gelin;
Bu karne gününü farklı kılalım.
Mutlu çocuklar için kocaman bir adım atalım.
Karnelerine bakmadan önce, yüzlerine bakalım çocuklarımızın,
Bu soğuk kış günü sevgimizle ısıtalım yüreklerini.
Göreceksiniz!
İlginç bir şekilde mutluluğun, başarıyı da arkasından sürüklediğini….
